Ubisoft zaskoczyło wszystkich uczestników tegorocznego Games Convention zapowiadając kolejną część serii Anno Domini. Co prawda, po zaliczeniu totalnej mielizny przy premierze dodatku do ostatniej z odsłon, czyli Anno 1701, można było mieć wątpliwości co do narzuconego przez firmę kierunku. Jednak po krótkiej prezentacji nie mam wątpliwości, że seria ponownie nabiera wiatru w żagle i 1404 szykuje ładownię pełną świetnych pomysłów.
Po fantastycznej, czwartej odsłonie serii Call of Duty, czyli Modern Warfare, jej wydawca trochę zdumiał fanów przekazaniem chwilowo pieczy nad kolejną częścią zespołowi uznawanemu przez wielu zwyczajnie za mnie zdolny – firmie Treyarch. Ci z kolei zaskoczyli nas informacją o powrocie z frontu współczesnych konfliktów ponownie na alianckie barykady II Wojny Światowej. Niezbyt to oryginalne, ale też nikt się tutaj cudów nie spodziewał. Ostatecznie mimo wszystko studio wyszło z powierzonego zadania obronną ręką i gra ma kilka naprawdę mocnych punktów.
Po tym, jak wiele osób sparzyło się na swych przydużych oczekiwaniach co do Hellgate: London zapowiedź kolejnej strzelaniny na rynku, w której przebieramy pośród tysięcy modeli losowo generowanej broni nie zrobiła raczej na nikim aż tak specjalnego wrażenia. My zresztą całkiem podobnie podchodziliśmy do szykowanego właśnie Borderlands. Dopóki Take Two nie pokazało nam jak prezentuje się tutaj rozgrywka...
trudna. Z jednej strony w sieci trudno znaleźć poważny materiał, który negatywnie ocenia grę. Na Metacrytics średnia nie schodzi poniżej 80% i nawet jeśli odejmiemy ten procent osób, które miały 3 dni na napisanie recki i ich ocena jest głównie efektem zamydlenia oczu przez grafikę, fizykę i otwartość świata, to i tak zostaje reszta, która wcale nie pisze "gra jest piękna, ale pusta i niefajna". Ze strony jednak drugiej internet nie kipi wcale powszechnym entuzjazmem. Nie ma jakichś mega społeczności, głośnych eventów (mając na myśli nie tylko turnieje multi czy tego typu wąskie tematycznie wydarzenia), a i ludzie też wypowiadają się o grze średnio pochlebnie. I nie tylko przypadkowe dzieciaki i jacyś lurkerzy, ale też znajomi mający z grami do czynienia na co dzień.
Wspólna stołówka - marzenie każdego komunisty (pierwszy GotRE )
Zgodnie z renesansowym rytem postaci są ukazane w teatralnej, statycznej pozie. Niestety screenów z barokową dynamiką nie znalazłem.
Go cry emo-baroque pirate! Ale co by o nim nie mówić, też bym chciał mieć zdjęcie w takim miejscu.UberSoldier II. Brzmi to zapewne średnio, bo jedynka nie była uberhitem, więc nie każdy w nią grał, a Ci co grali pewnie odkryli, że nie jest to jednak pasjonujący fps do którego można wracać.
19,99zł. To już brzmi fatalnie. Co prawda fani kioskowych gier będą zachwyceni, ale Ci sądzący, że na grach się znają, a w dodatku kojarzący firmę City Interactive, już mogą a priori stwierdzić, że jest to raczej shit.
Tak, jak też bym tak zrobił. I nawet zrobiłem, bo rozpoczynająca grę scena pościgu cofnęła mnie pamięcią do MOHAA, a obrastająca pobocza flora była retrospekcją z krainy Gothica II. Po szczęśliwie szybkim końcu tej śmiesznej pogoni okazało się, że jest jeszcze gorzej, bo gra już totalnie zaleciała klonem Mortyra III i zaprezentowała kilku wyjątkowo nieudolnych wojaków ze swastyką na ramieniu. Ale dobra, gram dalej.
Od tego momentu zaczynało się robić tylko ciekawie. Mógłbym opowiadać o akcji plansza po planszy, ale dla tych, którzy wiedzą co to dobry fps i czują klimaty futurystycznych wizji IIWŚ wystarczy garść fotek z dopiskami :)
Zaschnięta krew, strój w styli proto-Darth Vader i ostrze rodem z legend o pojedynkach elitarnych SS-manów. Komentarz w zasadzie zbędny.
MP44, uberwybuch i aktywowany po czterech headshotach tryb slo-mo. Jest co robić.
Uberwieża, czyli oczyszczanie kolejnych poziomów minaretu z zalegającego na nim "nazi scum"...
Ok, nie cała gra jest tak wspaniała. Ale podobnie jak w Beowulfie, a nawet bardziej, jest tu sporo momentów, których nie wypada przegapić.
Poza tym gra okazała się nadspodziewanie długa (jak na produkt za 20zł) z przyzwoicie wykonanym systemem strzelania. 7/10 jak nic.
Już ucieszyłem się, że CI zrobiło krok na barykady zachodniego rynku i niedługo ujrzymy Mortyra IV czy Terrorist Takedown 3, będące słabszymi i krótszymi, ale cały czas bardzo dobrymi klonami niedawno wydanych hitów. Niestety wschodnio brzmiące nazwiska w creditsach ściągają na ziemię - studiu: Burut, lokalizacja: Rosja.
Podobno CI kupiło silnik F.E.A.R.'a. Jak za polskie budżetówki nie wezmą się Rosjanie, nie będziemy mieli z niego absolutnie żadnego pożytku.
